“Mam vind je het goed als ik voortaan ook op donderdag bij papa blijf slapen?”, vroeg Mats. Een simpele vraag van de 13-jarige Mats, die na de scheiding van zijn ouders een deel van de week bij papa en het andere deel bij mama woont. Afspraken die 4 jaar geleden in het ouderschapsplan waren vastgelegd en waarover eigenlijk nooit meer gesproken was. Nu de moeder van Mats nadacht over de betekenis van het nachtje extra slapen, wilde ze eerst haar ‘ex’ spreken voordat ze ja of nee zou zeggen. Haar ex was het daar gelukkig mee eens. So far, so good. Alleen ging het gesprek al snel niet meer over de vraag van hun zoon, maar over een aantal financiële kwesties waarover bij moeder al langer irritatie bestond. Omwille van de lieve vrede had ze haar mond gehouden en nu eindigde de gesprekken met haar ex steeds met gekissebis, zónder afspraken. Herkenbaar?
Een ouderschapsplan kan gewoon aangepast worden
Hoewel de meeste ouders in het ouderschapsplan vastleggen dat zij het dit jaarlijks zullen evalueren, blijkt dat eerder niet dan wel te gebeuren. Als mediator vertel ik aan mijn cliënten die gaan scheiden, dat de bepaling over de evaluatie geen loze letter is of mag worden. Een ouderschapsplan is namelijk niet in beton gegoten, maar een ‘levend document’ dat aangepast wordt als de situatie daar om vraagt.
Redenen waarom het ouderschapsplan geëvalueerd of aangepast kan worden
Veel voorkomende redenen voor het evalueren en aanpassen van het ouderschapsplan zijn bijvoorbeeld:
Het belang van een MfN registermediator bij een ouderschapsplan
Net zoals de ouders van Mats lukt het meer ex-partners niet om samen nieuwe en redelijke afspraken te maken. Zij besloten mij –MfN-registermediator– in te schakelen. Met één mediationbijeenkomst werd duidelijk waar de irritatie van moeder vandaan kwam en wat er in de tijd al was veranderd. Vader bleek begrip te hebben voor de wensen van moeder. Er werd een alimentatieberekening gemaakt en in het gesprek daarop konden zij samen afspraken maken. Ik paste het ouderschapsplan aan, waarna de ouders van Mats dat opgelucht tekenden. En Mats? Hij kon voortaan zonder dat hij zich schuldig voelde naar zijn moeder een nacht extra bij zijn vader slapen.